Projekt: Zbigniew Weber, 1957 r. Konstrukcja: Tadeusz Szczęsny. Pierwszy kościół wybudowany w „Nowych Tychach”.
Budowę rozpoczęto w 1957 r., a poświęcono kościół 21 grudnia 1958 r. Prace prowadzono w wielkim pośpiechu, żeby komunistyczne władze nie wstrzymały budowy i nie nakazały rozbiórki nieukończonego obiektu. W początkowym okresie w budowie pomagało Tyskie Przedsiębiorstwo Budownictwa Miejskiego, udostępniając nieodpłatnie swój ciężki sprzęt. Inwestycję prowadził ks. Jan Kapołka (doznając przy tym wielu szykan), który został pierwszym proboszczem parafii.
Kościół przez 14 lat stał w polu, prowadziły do niego wydeptane ścieżki, wysypane żwirem. Dopiero w 1973 r. wokół rozpoczęto budować osiedle H.
Od początku kościół zwracał uwagę surową, prostą bryłą o ukośnych liniach sylwety. Pionowa ściana za ołtarzem rysowała się wyraźnie na tle ogromnego, wypełnionego barwnymi szybkami przeszklenia za prezbiterium. Nad ołtarzem Zbigniew Weber (architekt miał także wykształcenie artystyczne) sam namalował ogromną postać cierpiącego Ukrzyżowanego, wprost na pobielonych cegłach. Malowidło Z. Webera miało być rozwiązaniem tymczasowym, ale okazało się mistrzowskie. Jego surowość i ekspresja poruszały wiernych; do dziś niezmiennie wywiera głębokie wrażenie.
Pierwszą drogę krzyżową dla kościoła – prostą, graficzną w wyrazie – namalował Franciszek Wyleżuch. Nie zachowała się. Znajdująca się obecnie w kościele droga krzyżowa to dzieło tyskiej artystki Reginy Lipeckiej, według jej projektu wykonano także witraże w ścianie frontowej ze sceną chrztu w Jordanie.
W 1981 r. obok kościoła stanęła dzwonnica, a w latach 1982–1983 kościół rozbudowano według projektu Zbigniewa Webera.
fot: Widok wnętrza kościoła, 1959 r. Fotografia ze zbiorów Muzeum Miejskiego w Tychach