Teatr Mały prowadzi stałą działalność teatru impresaryjnego, co umożliwia dostosowanie repertuaru do zainteresowań mieszkańców i realizację misji, aby każdy widz, niezależnie od wieku, upodobań i zasobności portfela, choć raz w miesiącu znalazł coś dla siebie. Sala widowiskowa liczy 426 miejsc. Teatr Mały przystosowany został dla osób niepełnosprawnych. J
est uczestnikiem miejskiego programu "3+ Liczna rodzina", a także "Aktywni 60 plus". W ramach programu "3+ Liczna rodzina" oferuje 50% rabatu na płatne imprezy (zniżka nie kumuluje się z kartą stałego widza), natomiast w ramach programu "Aktywni 60 plus" - 20% zniżki na imprezy własne.
HISTORIA BUDYNKU
Budynek teatru, o niskiej, wydłużonej elewacji frontowej, harmonijnie wpisuje się w krawędź doliny potoku, ku któremu opada teren. Główna, większa kubaturowo bryła widowni i sceny przesłonięta jest lekkim, przeszklonym frontem, który w środkowej części unosi się na słupach tworząc podcienie, umożliwiające przejście na dziedziniec teatru. Dziedziniec zaplanowano jako miejsce plenerowych wystaw rzeźby i przedstawień na otwartym powietrzu. W lewym, wschodnim skrzydle teatru projektanci przewidzieli sale prób i galerię wystawową, mieściła się tam również kawiarnia Teatralna. Nad wejściem do niej (z boku budynku) widniał neon o oryginalnym kroju liter. Z końcem lat 90. XX w. do tego skrzydła wprowadził się Młodzieżowy Dom Kultury nr 1.
Elewacja budynku łączy szlachetne materiały: szkło i kamień. Od strony zachodniej zewnętrzną płaszczyznę muru pokrywa mozaika o motywach architektonicznych. Mozaikę zaprojektował Janusz Włodarczyk, jej wykonanie to dzieło autora i Franciszka Wyleżucha.
W pierwszych latach użytkowania duże wrażenie wywierała uroda nowoczesnego wnętrza teatru, zwłaszcza widownia z zawieszonym nad nią szafirowym stropem – odmienna od znanych wcześniej teatralnych wnętrz.
Teatr usytuowany został na lekkim wzniesieniu po południowej stronie Potoku Tyskiego, vis-à-vis starego kościoła parafialnego, zbudowanego w 1782 r. na wzgórku po drugiej stronie potoku. Obie budowle w zamyśle urbanistów (generalnych projektantów miasta Hanny i Kazimierza Wejchertów) tworzą kompozycyjną całość. Rynek przed kościołem został utworzony przez pierzeje zbudowane po 1959 r. na miejscu pustego placu. Budynki pierzei projektowali Felicja Matyśkiewicz i Janusz Tofil. Fontannę na rynku zrealizowano w 2007 r. według projektu Wojciecha Klasy. Woda w sadzawkach fontanny przypomina o historii miejsca – do ok. 1920 r. był tu staw.
Autorzy koncepcji projektu: Wacław Jaciow, Bolesław Seredyński, Kazimierz Wejchert, projekt do realizacji: Wacław Jaciow. Budowę ukończono w końcu 1964 r., obiekt oddano do użytku w 1965 r.