Zbigniew Suszyński

Zbigniew Suszyński to charakterystyczny polski aktor dubbingowy, telewizyjny i teatralny. Urodził się w 1961 roku w Rypinie.
15 listopada 1986 roku Zbigniew Suszyński zadebiutował na deskach teatralnych im. Juliana Tuwima w Łodzi. Rok później został absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Łodzi. Aktor musiał czekać dwa lata, aby udowodnić widzom swój talent. W tym czasie już zaliczył epizodyczne role w takich produkcjach, jak: „Jan Serce”, „Ślady wilczych zębów” czy „Cudowne dziecko”. Szansę na rozwój kariery otrzymał od Magdaleny Łazarkiewicz, która w 1989 roku obsadziła go w głównej roli w filmie „Ostatni dzwonek”. Aktor spełnił swoje zadanie, a produkcja została przyjęta pozytywnie (liczne nagrody na festiwalach w Koszalinie i Poznaniu).
Kolejny etap kariery nacechowany był jednoznacznie: Zbigniew Suszyński po rolach serialowych („Czułość i kłamstwa”, „Adam i Ewa”), a zwłaszcza filmowych („Samowolka”, „Młode wilki” i „E=mc²”), został sklasyfikowany jako jeden z najlepszych i najbardziej charakterystycznych czarnych charakterów w polskim kinie.
Występował w Łódzkim Teatrze im. Stefana Jaracza, warszawskich: Nowym (1990-1992) i im. Tadeusza Łomnickiego (1997-1998), a obecnie można go oglądać na deskach Teatru Współczesnego, z którym jest związany od 1992 roku.
W kwietniu 2026 roku w Bydgoszczy aktor jako jedyny w Polsce otrzyma główną nagrodę za osiągnięcia dubbingowe.