Olaf Lubaszenko

Zadebiutował jako czternastolatek w filmie „Życie Kamila Kuranta” (1982). Kolejne role zagrał m.in. w filmach J. Zaorskiego („Piłkarski poker”, 1988) i K. Kieślowskiego („Krótki film o miłości”, „Dekalog VI” i „Dekalog X”, 1988). Za kreację w „Krótkim filmie o miłości” otrzymał nagrodę na genewskim festiwalu „Gwiazdy Jutra”. Był asystentem K. Kieślowskiego podczas pracy nad „Dekalogiem” oraz A. Wajdy w trakcie kręcenia filmu „Pierścionek z orłem w koronie” (1992). Olbrzymią popularność aktorowi przyniosły w latach 90. role w filmach W. Pasikowskiego: „Kroll” , „Psy”, „Demony wojny według Goyi”, „Operacja Samum”. Występował także w serialach telewizyjnych (m.in. „Pogranicze w ogniu”, 1988, Ekstradycja 2”, 1996, „Sfora”, 2002, „Fałszerze-powrót Sfory”, 2007, „Determinator”, 2007, „Barwy szczęścia”, 2007, „Blondynka”, 2009, „Strażacy”, 2015, „Bodo”, 2016).

Zagrał w ponad siedemdziesięciu realizacjach filmowych i telewizyjnych. Jest zdobywcą Złotej Kaczki w kategorii Najlepszy polski aktor w 1989 roku. Za rolę Jury Barana w międzynarodowej produkcji „Zabić Sekala” (reż. Vladimir Michálek, 1998) otrzymał Nagrodę Aktorską na MFF w Karlowych Warach, Nagrodę Czeskiej Akademii Filmowej i Telewizyjnej „Czeski Lew” oraz nagrodę „Orzeł”, przyznawaną przez Polską Akademię Filmową.

Jako reżyser zadebiutował w 1997 roku filmem „Sztos”. Wyreżyserował filmy: „Chłopaki nie płaczą” (1999), „Poranek kojota” (2001), „E=mc2” (2002), „Złoty środek” (2009), „Chwila nieuwagi, czyli drugi sztos” (2012).
Występował m.in. w Teatrze na Woli, Teatrze Buffo w Warszawie, Teatrze Nowym w Łodzi. W 2004 roku w Teatrze Nowym w Poznaniu wyreżyserował „Kolację na cztery ręce”. Od 1986 roku zagrał w ponad dwudziestu spektaklach Teatru Telewizji.

Ostatnio mogliśmy go oglądać w filmie „Napad” na jednej z platform streamingowych, a w styczniu bieżącego roku odbyła się premiera w Teatrze Stu spektaklu „Małe zbrodnie małżeńskie” gdzie partnerowała mu Beata Rybotycka, która również była gościem Turów Kultury.

Spotkanie poprowadzi Andrzej Kurdziel.

fot. Szymon Boczek