„W maju się nie umiera. Historia Barbary Sadowskiej”

Matka cierpiąca. Działaczka społeczna. Poetka. Kolorowy ptak. Kobieta walcząca z systemem i narzuconymi normami społecznymi. Matka, w której mieszkaniu nie było stołu. Matka zamordowanego przez funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej Grzegorza Przemyka.

Milicjanci zeznali, że krzyczał. Nieprawda. On nigdy nie krzyczał. Bo ja nigdy nie krzyczałam, nie umiałam. U nas się nie krzyczało w domu. Nie da się ukryć, że postać Barbary Sadowskiej prezentuje obraz największej ikony macierzyństwa, która niestety została wykluczona ze swojej pracy artystycznej przez panujący ówcześnie ustrój polityczny. Została również wykluczona z macierzyństwa poprzez zabójstwo syna.

Tytułowy maj, ulubiony miesiąc Barbary Sadowskiej, stał się miesiącem narodzin i śmierci jej syna. Właśnie w tym czasie obserwujemy matkę portretowaną przez Agnieszkę Przepiórską. Przygotowuje się do pogrzebu ukochanego dziecka. Targają nią emocje i wspomnienia.

Zdaniem aktorki, niezwykle ważnym aspektem tej opowieści jest jej postawa po śmierci syna, gdy nieugięta staje do walki z całym sądowym mechanizmem (nie)sprawiedliwości.

W roli Barbary Sadowskiej: Agnieszka Przepiórska
Tekst: Piotr Rowicki
Reżyseria: Anna Gryszkówna
Muzyka: Michał Lamża
Scenografia i kostium: Alicja Patyniak-Rogozińska
Reżyseria świateł, wideo: Michał Głaszczka
Konsultacja merytoryczna: Cezary Łazarewicz
Charakteryzacja: Józefina Loy
Produkcja: Agata Kucharska
Plakat: Katarzyna Godyń-Skoczylas
Specjalne podziękowania dla Elżbiety Ficowskiej
Sesja zdjęciowa: Magda Hueckel
Spektakl został wyprodukowany przez Dom Spotkań z Historią.

Festiwal dofinansowano z budżetu państwa, ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.