Sztuka jako uzdrawianie

Informacje

O imprezie

  • Miejsce wydarzenia: Muzeum Miejskie w Tychach | pl. Wolności 1

Wystawa „Farmaceutka – Ogród balsamiczny” nawiązuje do uzdrawiających właściwości sztuki i zwraca uwagę na przemiany i regenerujące procesy powodowane przez akt twórczy. Balsamiczne działanie sztuki przynosi ulgę i ukojenie wobec problemów otaczającej rzeczywistości. Jednak czy sztuka naprawdę ma uzdrawiającą moc? Czy może wręcz przeciwnie - sztuka powinna być chorobą, bądź wirusem, który nie pozwoli nam stać w tym samym miejscu?

Spotkanie to okazja do porozmawiania o wielu ścieżkach, które prowadzą do zdrowia oraz o tym, jak leczą nas symbole, barwy i obrazy. Podczas rozmowy poznamy bliżej twórczość malarek Ewy Ciepielewskiej, Katarzyny Kukuły i Mai Krysiak. Rozszyfrujemy ich osobiste ścieżki dążenia do równowagi, a także doświadczenia na gruncie łączenia pracy twórczej z autoterapią i samoświadomością.

Ewa Ciepielewska - malarka, perfomerka, aktywistka, altruistka i miłośniczka przyrody. Urodziła się w 1960 roku w Wałbrzychu; jest absolwentką malarstwa na wrocławskiej ASP, którą ukończyła pod kierunkiem prof. Konrada Jarodzkiego. W 1982 roku była współzałożycielką grupy Luxus – jednej z ważniejszych formacji artystycznych lat osiemdziesiątych, z którą działa do dzisiaj. W 1997r. założyła stowarzyszenie Volans wspierające młodych artystów. Od 15 lat znaczną część roku spędza na Wiśle pływając drewnianą, tradycyjną łodzią „Solny”. Konsekwencją tego zaangażowania było stworzenie w 2015 roku projektu Flow/ Przepływ, którego jednym z celów jest użycie metod i narzędzi sztuki do zachowanie rzeki w stanie naturalnym. Cykliczny i istniejący poza oficjalnym obiegiem projekt mobilnych rezydencji na łodzi łączy artystów, muzyków, performerów, kuratorów i innych aktywistów. Jego efekty pokazywane były na wystawach w Hamburger Bahnhof (2018) i Alter Hafen (2017) w Berlinie, Gdańskiej Galerii Miejskiej (2016, 2018), Austriackim Centrum Kultury (2019) oraz Fudacji Pamoja Razem w Krakowie(2017, 2018). Ciepielewska pokazywała także swoje prace w ramach indywidualnych i zbiorowych wystaw, m.in. w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, Strykejernet w Oslo, John Hausard Gallery w Southhampton. Jej prace znajdują się w kolekcjach prywatnych i publicznych m.in.: Museum Jerke w Recklinghausen, Muzeum Współczesnym we Wrocławiu i Muzeum Narodowym w Warszawie, Wrocławiu i w Krakowie. Poza malarstwem, w sztuce interesują ją sytuacje towarzyskie i wspólnotowe oraz szukanie nieinstytucjonalnych form bycia razem w obliczu kryzysów społecznych i ekologicznych. Świadomą praktykę artystyczną łączy ze zdecydowaną postawą polityczną, której wyrazem jest wegetarianizm, działania proekologiczne i wspieranie wszelkich inicjatyw wolnościowych. W 2020 roku „za istotny wkład w propagowanie idei dzikiej Wisły” została nagrodzona przez środowisko flisackie tytułem Kawalera Orderu Rzeki Wisły. Należy do Koalicji Ratujmy Rzeki.

Katarzyna Kukuła - wychowała się w Koloni Cieśle – terenach zielonych włączonych do Sosnowca. Odkąd pamięta, jej domem był las, stamtąd czerpała inspiracje i spokój ducha. Już od młodości jej mama słyszała, że jest urodzoną malarką. Ze splotu wypadków połączonych z jej decyzjami, trafiła na ASP w Krakowie. W 2012 roku po ukończyła z wyróżnieniem Akademię i wygrała Nagrodę Rektorów na Najlepszych Dyplom ASP 2012 roku w Gdańsku. Tak rozpoczęła się podróż Kasi Kukuły do wnętrza, do siebie. Raz w dołku, raz na górce, ale niezmiennie do przodu. Brała udział w wielu wystawach w Polsce i za granicą, między innymi „Farba znaczy krew” w MSN w Warszawie, „Licht, Luft, Scheisse” w Muzeum Botanicznym w Berlinie oraz „Feminał” w Domu Norymberskim w Krakowie i Miejskiej Galerii Sztuki im. Guntera Grassa w Gdańsku. W 2017 roku zdobyła trzy wyróżnienia na 43 Biennale Bielska Jesień. Rok 2019 zakończyła Nagrodą dla Młodej Artystki Polskiej za odwagę i przełamywanie granic im. Mari Anto i Elsy von Freytag Loringhoven. W swojej pracowni w Częstochowie spotyka swoje dwa oblicza, jedno to Kasi, słodka i urocza, maluję „piękne” obrazy o miłości i jedności oraz drugie oblicze to Katarzyna, ona jest silna i odważna, łamie granice. Katarzyna maluję „brzydkie” obrazy o szaleństwie, śmierci i mrocznej naturze człowieka. Obie tworzą kolektyw „Shut up” z Sandrą Bąk.

Maja Krysiak - urodzona w 1980 roku w Częstochowie, mieszka i pracuje w Krakowie. Artystka wizualna, zajmuje się malarstwem, rysunkiem, ceramiką, tworzy obiekty i instalacje. W najnowszych pracach obrazuje dojrzewanie świadomości w świecie snów, traktując ten ostatni jako medium do zgłębiania zakamarków podświadomości. Jej prace dotykają tematów szeroko rozumianej duchowości, kobiecości i marzeń sennych. W 2005 ukończyła z wyróżnieniem Wydział Malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W 2006 uczestniczka V Międzynarodowych Warsztatów Artystycznych w Pieńkowie. W latach 2006-2014 pracowała dydaktyczne na rodzimej uczelni. W maju 2020 roku laureatka programu stypendialnego MKiDN „Kultura w sieci”. 2020 roku laureatka konkursu im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy. Brała udział w wielu wystawach, m.in. „W te dni zgiełkliwe, płomienne i oszałamiające, przenoszę się myślą” w Fundacji Stefana Gierowskiego, Warszawa (2021), „Salon Odnowy Magicznej” w Galerii Widna, Kraków (2021), „Enlivening”w Pilipczuk Gallery, Kopenhaga (2021), „A ciało duszą się stało” Miejska Galeria Sztuki w Częstochowie (2021).

Agata Szymanek - mieszka i pracuje w Mysłowicach. Studiowała malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach, gdzie uzyskała stopień doktorski. Obecnie studiuje w the New Centre for Research and Practice. Swoją działalność traktuje jako formę refleksji nad zjawiskami kształtującymi relacje człowieka z resztą świata ożywionego. Najważniejsze jest dla niej pobudzanie wrażliwości społecznej, nauka odczuwania i rozumienia natury. Jak pisał Lawrence Buell, jeden z pionierów ekokrytyki – Kryzys ekologii to przede wszystkim kryzys wyobraźni. Podstawowymi mediami twórczości Agaty Szymanek są malarstwo i kolaż. Jej działania mają na celu rozbiór językowo-kulturowego obrazu natury. W ostatnim czasie artystka poszukuje sposobów na zaangażowanie odbiorcy w swoje praktyki artystyczne poprzez wizualne zagadki i konceptualne gry wykorzystane w malarstwie, autorskich zinach i scenariuszach warsztatowych.

Chcemy, żebyście czuli się u nas bezpiecznie. Dlatego, zwiedzając wystawę, zachowajmy środki ostrożności. Prosimy stosować się do wszystkich reguł bezpieczeństwa oraz komunikatów obsługi, a wcześniej zapoznać się z regulaminami.

więcej informacji:
www.muzeum.tychy.pl



Autorką obrazu „Bęben” (2014) jest Katarzyna Kukuła.

Nasza strona wykorzystuje pliki cookies. Jeżeli nie chcesz, by były one zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki. Treść polityki prywatności, a także informacje o tym, w jaki sposób przetwarzamy Twoje dane osobowe w Urzędzie Miasta Tychy oraz jakie masz związane z tym prawa znajdziesz tutaj. Kontynuowanie przeglądania naszej strony bez zmiany ustawień przeglądarki, oznacza, że akceptujesz stosowanie plików cookies.