HISTORIA BUDYNKU
Autorzy projektu: Andrzej i Maria Czyżewscy, współpraca Bożena Włodarczyk, 1959 r. Obiekt zrealizowany w latach 1958–1962 jako pomnik 1000-lecia państwa polskiego.
Czyżewscy przyjęli pracę nad projektem w momencie, gdy wykonane były już fundamenty głównego budynku szkoły (wg wcześniejszego projektu Tadeusza Augustynka), musieli zatem uwzględnić ustalony już rzut gmachu.
Architekci zaproponowali nowy typ konstrukcji budynku – żelbetowe ramki konstrukcyjne prefabrykowane, z powierzchnią zewnętrzną uszlachetnioną, nie wymagającą tynkowania. Ramki wykonała wytwórnia w Skoczowie. We wnętrzu ściany korytarzy wykonano z różnych materiałów budowlanych, np. klinkieru o różnym układzie wątku muru (element pomocny w dydaktyce – szkoła kształciła w zawodach budowlanych).
Prostotę elewacji przełamywała nowatorska, rzeźbiarska forma łupinowa dachu nad głównym wejściem do budynku. Surowa żelbetowa łupina kontrastowała z przeszkleniami znajdującego się za nią holu wejściowego, prowadzącego do auli oraz klatki schodowej. Kontrastowe zestawienie surowego betonu i powierzchni przeszklonych to charakterystyczna estetyka w nowoczesnej architekturze tamtego czasu.
„Budowlanka” to duży kompleks budynków, obejmujący poza gmachem głównym z salą gimnastyczną i basenem także warsztaty szkolne i internat. W latach późniejszych w głębi dziedzińca wybudowany został obiekt szkoły przyzakładowej Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Budownictwa Miejskiego.
Projekt uzyskał nagrodę Komitetu do Spraw Urbanistyki i Architektury w 1962 r.